سازه های معناگرا
حکومت مندی متافیزیکی
معناگرایی سیاسی سعدی
دانلود مقالات رشته علوم سیاسی
دانلود مقاله حکومت مندی بوستان سعدی
دانلود مقاله بررسی فرضیه تکنولوژی مرکز ثقل فلسفه سیاسی
دانلود مقالات علوم سیاسی
دانلود مقاله رشته علوم سیاسی
حکومت مندی بوستان سعدی و بررسی فرضیه تکنولوژی مرکز ثقل فلسفه سیاسی
چکیده
حکومت مندی شیوه بررسی احتمالات کنش و رفتار آدمی در محیط سیاسی و کنترل کردن آنها می باشد. روش های علمی در علوم سیاسی اغلب از دیدگاه مارکسیستی، ساختاری و کارکردی سنت حکومت مندی در ایران را مورد واکاوی قرار می دهند. نظریه های استبداد ایرانی، زوال و گسست اندیشه سیاسی در ایران، تصلب سنت و ناخودآگاه تداومی ریاکارانه در این دسته جای می گیرند.
در این مقاله قصد نویسندگان آن است تا با روش شناسی کیفی و برساخته ای برآمده از سنت اندرزنامه ای حکومت مندی در عرفان ایرانی، به نقد عملی این سه روش شناسی بپردازند و انگاره ها و سازه های هفت گانه معناگرای سعدی را با مطالعه موردی و تحلیل محتوای بوستان سعدی واکاوی نمایند. سازه های معناگرای حکومت مندی سعدی را در مدل شبانی و اندرزنامه نویسی با توجه به سنت ادبیات فارسی در هفت سازه معنایی در جهت اعمال کردن و محدود کردن قدرت به ترتیب زیر مورد نقد و بررسی قرار می دهیم:
1)- حکومت مندی شبانی در آرمان مشروعیت مردمی – مردم مداری 2)- غایت کیفی حکومت مندی 3)- اعمال قدرت مطلوب حکومت در ارتباط با تفکیک طبقات – اقناع داخلی 4)- شهرت و وجهه حکومت مندی از خارج 5)- کنترل قدرت با قدرت و فرهنگ سازمانی ضوابطی 6)- صفات عملیاتی شده کارگزاران حکومتی 7)- مراقب و تنبیه در اندرزنامه نویسی مردمی.
در فرجام نوشتار نیز با توجه به جایگاه متنی تاریخی سعدی و روش شناسی اندرزی مردمی او برای اعمال قدرت و محدود کردن قدرت، فرضیه تکنولوژی مرکز ثقل فلسفه سیاسی بررسی می شود و نقص موردی روش های کارکردی، زوالی، مارکسیستی و گسست سنت، با شاهکار سعدی نتیجه گیری می شود.
واژگان کلیدی:
سازه های معناگرا
حکومت مندی متافیزیکی
معناگرایی سیاسی سعدی
مقدمه
حکومت مندی دقیقا به اعمال کردن و محدود کردن قدرت در جامعه بشری می اندیشد (Dean,1999:73-98). فکر کردن عملی و استراتژیک در باب بازی های قدرت در سطوح ریز و کلان، موضوع حکومت مندی است (Dupont,2001:125). شناسایی، تجزیه و تحلیل و پیش بینی رفتار سیاسی رعیت، توده و شهروند در اجتماع سیاسی با ترسیم درجات احتمال، سیاست را به لحاظ خط و مشی عمومی – عملی و تدبیر مصلحت گرایانه ای سوق می دهد که همیشه در خرد علم سیاست در مورد آن صحبت می شود (آرکلگ،1383 :329).
از منظر الگوهای حکومت مندی ای که به شرقی ها نسبت داده می-شود(Dean,1999:73)، نام گذاری الگوی شبانی برای ایران بسیار به کار رفته است. الگوی شبانی بر اساس حاکم مطلقه ای است که به نحو استبدادی بر گوسفندان خود حکم می راند و وظیفه سلامت جسمی، ذهنی و دنیا، آخرت آنها را برعهده دارد (فیرحی،1385: 132). خداوندسالاری و امتداد قدرت خداوند عالم و غنی خود را به صورت سایه او در امر حکومت مندی نشان می دهد (جاوید،1388: 68). جلوه های عصبیت قبیله ای و فرهنگ جنگ، قتل و نبود امنیتی که ابن خلدون ترسیم می کند حکومت مندی استبدادی ای را در ایران ترسیم می کند. ناخودآگاه قومی و سبک زندگی ای که عابدجابری بر اساس خوانش غنیمت، قبیله و عقیده دینی برای اعراب ترسیم می کند (جابری)، چندان به الگوهای حکومت مندی ایرانی حتی آنزمان که تحت حاکمیت دستگاه خلافت بود درنمی آید.
زبان و اندیشه ایرانی آنطور که بی من متفکر ساخت گرای زبان فارسی می گوید همیشه خاصیتی جادوگرانه داشته است و با شعبده های درونی خویش استقلال و اندک امید خردگرایانه ملی ایران را در ابعاد گوناگون پاسداری می کرده است (بی من،1381: 84). از منظر رویکردهای مادی، ساختاری، علمی و روابط علی و معلولی واقع گرا نمی توان پیچیدگی های زبانی و فرهنگ سیاسی ایرانی را در قالب حکومت مندی درک کرد چرا که سطوح مقاومت زبانی و هویتی ایرانیان و در نهایت معرفت های عملی خلق شده تداومی از خرد مزدایی به فرهنگ شیعی (رضایی راد،1378) و از فرهنگ فره به فرهنگ ولایت (دهقان،1383: 187) سازه هایی را در شکل سامان دهی به قدرت سیاسی ترسیم کرده است که تنها با رویکردها و روش های معناگرا و سازه ای قابل تجزیه و تحلیل می باشد (کربن،1382: 19).
فهرست مطالب
سازه های معناگرا در حکومت مندی بوستان سعدی 1
چکیده 2
واژگان کلیدی 3
بیان مسئله 3
نقدی معناگرا بر روش شناسی های کلان بررسی اندیشه سیاسی در ایران 6
1) حکومت مندی شبانی در آرمان مشروعیت مردمی – مردم مداری 10
2) غایت کیفی حکومت مندی 12
3) اعمال قدرت مطلوب حکومت در ارتباط با تفکیک طبقات – اقناع داخلی 14
4) شهرت و وجهه حکومت مندی از خارج 16
5) کنترل قدرت با قدرت و فرهنگ سازمانی ضوابطی 18
6) صفات عملیاتی شده کارگزاران حکومتی 20
7) مراقب و تنبیه در اندرزنامه نویسی مردمی 23
فهرست منابع 27
